Irena Lachowska-Kurowska była więźniarką (więzień polityczny) KL Ravensbrück (nr obozowy 3 352). Przeżyła w tych nieludzkich warunkach 5 lat. 25 kwietnia 1945 r. doczekała wyzwolenia z obozu w ramach zorganizowanej akcji humanitarnej tzw. Białe Autobusy poprowadzonej przez hrabiego Folke Bernadotte (bratanka króla Szwecji Gustawa V). Unikając cudem Marszu Śmierci, wydostała się z obozu koncentracyjnego w Ravensbrück w ramach zorganizowanej akcji humanitarnej poprowadzonej przez hrabiego Folke Bernadotte, najpierw pociągiem towarowym przez Lubekę do granicy niemiecko-duńskiej, potem statkami do Kopenhagi, a następnie do Szwecji, przebywając po kolei w Lund, Kristianstad i Malmö. 30 listopada 1945 r. Irena Lachowska – Kurowska wróciła statkiem „Princessa Elisabetha” do zrujnowanej i wyniszczonej Polski, wysiadła w Gdyni, a stamtąd pociągiem dojechała do Warszawy by po drodze dostać się do swojego rodzinnego Pułtuska.